Ik ben om. Ik ga ervoor, voor de volle 100%. Ik deed het al, een beetje, maar nu ik de gelijkenissen met het creatieve proces zie, wil ik helemaal leven in het ritme van de natuur. Ik wil mee in de flow van de seizoenen, naar binnen en naar buiten bewegen, van licht naar donker en weer naar het licht toe, groeien.
Op de kunstacademie leer je jezelf een kunstenaarsmindset aan. Ik ging niet naar de academie, ik mocht het zelf uitzoeken. En dat deed ik, meer onbewust dan bewust, creëerde ik, reflecteerde ik, voelde ik en wist ik dat ik op de goede weg zat. Sinds ik mijn hoogsensitiviteit omarm en mijn energetische gevoeligheid niet afscherm maar benut, ervaar ik steeds beter wat ik nodig heb om in een creatieve staat van zijn te komen.
In de herfst wil ik me naar binnen keren en tot mezelf komen. Als het winter is verlang ik naar de stilte, de rust, naar opladen. Wanneer de lente aanbreekt krijg ik weer energie en zin om van alles te ondernemen. En ‘s zomers ben ik meer naar buiten gericht en laat ik mezelf graag zien en horen. Deze natuurlijke behoeften matchen mijn creatieve proces. Dat begint met waarnemen, met al mijn zintuigen, wat er geboren wil worden. Dan sta ik stil, bij het onderwerp van mijn keuze, mag ik broeden. Vervolgens ga ik ideeën schetsen, onderzoeken, wat werkt en wat niet. En tot slot kan ik creëren, presenteren, evalueren… en opnieuw proberen.
En of dat proces nu een jaar duurt, een maan of een dag, die cyclus is telkens dezelfde. Wat zeg ik? Het vormgeven van mijn identiteit duurt wel een heel leven! Je ziet mij dus niet opgeven in deze oneindige kringloop van leven-dood-leven. De academie mocht dan misschien geen vertrouwen in mij hebben, ik daarentegen ben ervan overtuigd dat we allemaal kunstenaars zijn. Iedereen is in staat om iets moois te maken, iedereen kan iets moois van zijn leven maken, en als we onze energie laten stromen, de wereld een beetje mooier maken, een beetje meer eigen, een eigen plek creëren.
Wees nieuwsgierig, verwonder jezelf en stel jezelf open voor nieuwe mogelijkheden. Trek erop uit, trek jezelf op tijd terug. Laat je vervoeren door schoonheid, laad je op aan inspirerende mensen en dingen. Droom groots, bedenk wilde plannen en ga ze speels uitproberen. Maak alsjeblieft fouten, val en sta op, met nieuwe inzichten. Leef! Laat je zien. Bemin, bezin en begin, morgen gewoon weer, met een nieuwe dag. Je hoeft geen kunst te maken, alles wat op deze natuurlijke manier uit je handen vloeit is een creatie van je ziel en geeft vorm en kleur aan je leven.
Hoe ik wist dat ik op de goede weg zat? Elke fase in dit creatieve proces van voelen, denken, doen en zijn, gaf mij vertrouwen, telkens opnieuw en opnieuw en opnieuw. Dus, vertrouw erop dat je creatief bent, dat er iets in je schuilt dat ernaar verlangt om te worden uitgedrukt. En dat het jouw leven kan veranderen. Of beter gezegd, dat je bij elke cyclus die je doorloopt een beetje meer jezelf wordt, een beetje meer thuis komt en uiteindelijk op je plek valt.
Ik geloof in jou!
-x-
Nicolette
